هنگام طراحی صندلی ناهار خوری پای فلزی ، ملاحظات ارگونومیک برای اطمینان از راحتی کاربر ، ایمنی و قابلیت استفاده طولانی مدت ضروری است. در حالی که پاهای فلزی استحکام ساختاری و انعطاف پذیری زیبایی شناسی را فراهم می کنند ، ارگونومی کلی بستگی به این دارد که صندلی از وضعیت طبیعی و حرکت بدن انسان پشتیبانی می کند. در اینجا ملاحظات ارگونومیک اولیه :
دامنه معمولی : 430-480 میلی متر (17-19 اینچ) از سطح کف تا صندلی.
هدف : صندلی باید به پاهای کاربر اجازه دهد تا با زاویه 90 درجه روی زمین صاف و روی زمین بماند. اگر صندلی خیلی زیاد یا خیلی کم باشد ، باعث ناراحتی و کرنش روی پاها و کمر می شود.
دلالت پای فلزی : پاهای فلزی برای حفظ ارتفاع صندلی مداوم در تمام واحدها باید دقیقاً ساختگی و به طور مساوی سطح شوند.
عمق : در حالت ایده آل 400-450 میلی متر (15.7-17.7 اینچ).
عرض : به طور معمول 430-500 میلی متر (17-20 اینچ) بسته به طراحی.
هدف : عمق صندلی کافی بدون فشار دادن به زانو از ران ها پشتیبانی می کند. عرض کافی آزادی حرکت و راحتی را برای انواع مختلف بدن تضمین می کند.
نکته طراحی : قاب های فلزی خمیده یا محوطه های متقاطع نباید در فضای پا در زیر صندلی تداخل داشته باشند.
زاویه : زاویه پشتی تقریباً 95-105 درجه نسبت به صندلی برای ناهار خوری بهینه در نظر گرفته می شود.
قد : حدود 300-450 میلی متر (12-18 اینچ) بالاتر از تابه صندلی.
هدف : پشتی باید ضمن اجازه حرکت فوقانی بدن در طول وعده های غذایی ، از منحنی کمر طبیعی پشتیبانی کند.
توجه به صندلی های فلزی : اطمینان حاصل کنید که ساختار پشتیبانی از پشتی باعث سفتی یا انعطاف پذیری بیش از حد نمی شود. قاب های فلزی باید برای راحتی شکل یا خالی شوند.
عمل : از قسمت تحتانی کمر پشتیبانی می کند و حالت ایستاده را ارتقا می بخشد.
کاربرد : برای طرح های حل نشده یا حداقل ، شکل دادن به قاب فلزی یا استفاده از درج های قالب دار می تواند پشتیبانی کمری مؤثر را معرفی کند.
زاویه : شیب عقب به عقب (3-5 درجه) می تواند راحتی را بهبود بخشد و کشویی را کاهش دهد.
بالشتک : در حالی که بسیاری از صندلی های پای فلزی از مواد سخت (چوب ، پلاستیک) استفاده می کنند ، طرح های ارگونومیک اغلب شامل کوسن های کف یا اثاثه یا لوازم داخلی برای کاهش فشار بر روی لگن و ران است.
یادداشت قاب فلزی : پیوست کوسن باید برای جلوگیری از تغییر یا خستگی به مرور زمان ، ایمن باشد.
ثبات : پخش پا (ردپای) باید از تکیه دادن یا تغییر در هنگام تکیه جلوگیری کند.
فضا : از ترخیص کافی بین پاهای کاربر و سازه های پای صندلی اطمینان حاصل کنید ، به خصوص اگر قاب فلزی شامل یک بریس یا پشتیبانی تزئینی باشد.
گزینه های سرسره : برای جلوگیری از آسیب کف و کاهش سر و صدا ، سرطان یا لنت های محافظ را به پاهای فلزی وصل کنید و در عین حال ثبات را در سطوح ناهموار نیز بهبود بخشید.
قد : باید اجازه دهید در زیر میزهای ناهار خوری استاندارد ترخیص کالا از گمرک (به طور معمول <700 میلی متر).
راحتی : Armrests نباید دسترسی یا ضربه زدن به جدول را محدود کند. آنها باید بدون بالا بردن شانه ها از بازوها پشتیبانی کنند.
ملاحظه : سطوح فلزی سرد می تواند ناراحت کننده باشد. طراحان غالباً چوب ، پارچه یا بالشتک را به قسمتهای بازو اضافه می کنند.
هدف : به اندازه کافی سبک برای جابجایی به راحتی ، اما به اندازه کافی سنگین برای احساس پایدار است.
مزیت فلزی : طرح های توبولار دیوار نازک استحکام با حداقل وزن را ارائه می دهند. برای سهولت در برخورد ، از دستگیره های ارگونومیکی یا نقاط چنگال استفاده کنید.
نشان : صندلی های پای فلزی قابل پشته باید برای جلوگیری از آسیب قاب و حفظ کانتورهای ارگونومیک حتی در هنگام تو در تو ، شکل بگیرند.
تأثیر ارگونومیک : صندلی ها باید حتی پس از انباشت و کار مکرر ، یکپارچگی ساختاری و راحتی را حفظ کنند.
معیارها : برای دستورالعمل های بعدی و عملکرد به ANSI/BIFMA X5.1 یا EN 12520 مراجعه کنید.
تست مؤلفه فلزی : عناصر ساختاری باید برای خستگی ، ضربه و بارگذاری استاتیک مطابق انتظارات ارگونومیک در محیط های تجاری یا عمومی آزمایش شوند.
طراحی ارگونومیک در صندلی های ناهار خوری پای فلزی چیزی بیش از راحتی دارد-این در مورد حمایت از وضعیت سالم ، سهولت استفاده و دوام طولانی مدت بدون قربانی کردن سبک یا عملکرد ساختاری است. هر عنصر ، از هندسه پا تا کانتور صندلی ، باید در کنار هم کار کند تا ضمن حفظ یکپارچگی طراحی صندلی ، طیف گسترده ای از کاربران را در خود جای دهد. $ $